Kartka z kalendarza: Eryk Średzki

Eryk Średzki urodził się 31 maja 1885 roku w Gnieźnie, jako syn Wojciecha i Heleny z domu Pawłowskiej. Księgarz, drukarz i redaktor w Śremie, ale także w Olsztynie czy Kościanie, dziennikarz endecki.

Podczas Powstania Wielkopolskiego na 30 grudnia 1918 roku przygotował ulotki powstańcze z polecenia Daniela Kęszyckiego. Był pierwszym królem Bractwa Kurkowego w II RP. W 1924 roku kupił od Andrzeja Zwierzchowskiego fabrykę przy ul. Cmentarnej i tak otworzył „Drukarnie Centralną”, gdzie wydawano „Orędownika Urzędowego Powiatu Śremskiego”. Drukowane były tam na całą Polskę książki, broszury czy kalendarze do wyrywania. W tym samym roku został wiceprezesem Towarzystwa Przemysłowego. Zaangażował się także w Towarzystwie Upiększania Miasta Śremu – był zastępcą sekretarza Zarządu 1924 i 1928 oraz ławnikiem w 1935 roku.

Ponadto był wydawcą „Kuriera Śremskiego”. W latach 1932 – 1934 był 1. wiceprezesem i w latach 1934 – 1935 prezesem Śremskiego Klubu Sportowego. Średzki w 1941 roku został odesłany przez okupacyjny Urząd Pracy do drukarni w Brzesku w Małopolsce, gdzie pracował do 1945 roku. Drukowano tam nielegalne dokumenty aryjskie dla Żydów z getta. Natomiast w jego mieszkaniu odbijano na powielaczu finansowane z jego kieszeni ulotki i gazetki dla Armii Krajowej. Po wojnie pracował w swojej księgarni na opolszczyźnie. Zmarł w Głuchołazach 20 grudnia 1958 roku, ale został pochowany w Zakopanem.